یادداشت| اگر آن ظلم نمی شد

سلام خدا و خوبان بر حضرت فاطمه(س)، زمانی که زاده شد و زمانی که شهید شد و زمانی که برانگیخته می شود.

- خبرگزاری فارس از کرمانشاه، هادی صحرایی؛ آنگاه فرمود: ای مردم! بدانید که من فاطمه و پدرم محمد است، آنچه ابتدا گویم در پایان نیز می گویم، گفتارم غلط نبوده و ظلمی در آن نیست، پیامبری از میان شما برانگیخته شد که رنج های شما بر او گران و دلسوز بر شماست و بر مؤمنان مهربان و عطوف است.

پس اگر او را بشناسید می دانید که او در میان زنانتان پدر من بوده و در میان مردانتان برادر پسرعموی من است، چه نیکو بزرگواری است آنکه من این نسبت را به او دارم.

و شما بر کناره پرتگاهی از آتش قرار داشته و مانند جرعه‏ ای آب بوده و در معرض طمع طمّاعان قرار داشتید، همچون آتش‏زنه ای بودید که بلافاصله خاموش می ‏گردید و.

تا خدای تعالی بعد از چنین حالاتی شمارا به دست آن حضرت نجات داد، بعدازآنکه از دست قدرتمندان و گرگ های عرب و سرکشان اهل کتاب ناراحتی ها کشیدید.

از فاطمه گفتن و از او شنفتن، خیرات است برای عمری که می گذرد تا بیهوده نباشد.

تجدیدعهدی است تا آغاز و انجام انسانیت فراموشمان نشود.

مرثیه ای است برای غفلتی که در مورد او شد و آن فرصت بی نظیر از دست رفت.